Zuurstof!

Bon dia, kon ta bai? Ja ik begin al een beetje Papiaments te spreken, al is het een lastige taal.

Zaterdag ben ik naar Jibe City gegaan: een strand om te 'loungen'. Heerlijke ligbedden, achtergrond muziek, veel surfers en een leuke bar. Het is een toffe plek om te verblijven. Hier heb ik mijn hele dag dan ook gesleten. Er vond hier zaterdagmiddag een huwelijk plaats en daar was ik dus bij: heel gaaf. Alle gasten waren in het wit en de bruid kwam achterop bij een windsurfer aan (Jibecity staat bekend om het windsurfen). Toen alle gasten kwamen aangelopen ging er een band van hier optreden. 20 minuten hebben zij staan spelen: als het aan mij lag iets te lang (aan de gasten te zien ook: allemaal Nederlanders trouwens). 20 minuten lang was de aandacht op hun gericht terwijl ik zou denken dat het om het bruidspaar gaat... Ik denk dat het iets typisch van hier is om veel en harde muziek te maken voor het bruidspaar.
Zondag was hier de grootste optocht van de carnaval: ik vond hem tegenvallen haha. Ik vond het veel leuker toen die kleintjes aan het paraderen waren. Ik begreep ook van veel mensen en collega's dat het in vergelijking met vorig jaar veel soberder was en het echt stukken kleiner was. Ze moeten het hier namelijk allemaal zelf financieren dus het wordt elk jaar minder: zonde zonde!
Maandag ben ik met mijn scooter het zuiden van Bonaire gaan verkennen: ik ben langs de zoutwinning gereden, langs de slavenhutjes en onderweg heb ik ook nog flamingo's gezien. Heel gaaf: er vloog een hele bups over mij heen. Op de terugweg ben ik gestopt bij Jibe City en hier heb ik de rest van de middag gelegen.

Dinsdag startte mijn werkdag weer. De ochtend was niet heel bijzonder: gewoon op kantoor typen typen. Deze week was het doel om op papier te zetten hoe personenalarmering en de thuismeetapp werkt. Dinsdag was ik daar al heel ver mee en ik moest nog woensdag en donderdag werken haha. Om 12 uur kwam mijn baas en we zijn toen gaan lunchen in het ziekenhuis: rijst met aardappelpuree, bloemkool en kluifkip. Ik heb goed gegeten haha. Om 13.00uur ben ik weer aan het werk gegaan en om 15.00uur kwam die vragen of ik lekker mee buiten kwam zitten. Toen kwam er een mevrouw aangelopen: het bleek dat zij een aanvraag voor zuurstof voor haar vader kwam doen. Alle mensen die zorg nodig hebben komen de aanvraag gewoon brengen, ze lopen dus het kantoor in waar iedereen zit... Mijn baas was net aan het vertellen hoe de zorg hier ging en dat het vaak nog veel te wensen overliet en dat bleek nu ook weer. De zuurstof regelen voor deze man moest gedaan worden door een thuiszorgmedewerker maar die ging dit morgen oppakken, dit terwijl die man erg ziek is en waarschijnlijk niet meer lang te leven heeft. Mijn baas heeft dit toen opgepakt en wij zijn met zijn 2-en de zuurstof gaan regelen en naar deze persoon gaan brengen. Wij gingen met een pickup van het werk (heeeeeel gaaf zo'n auto, wie weet mag ik er ook nog een keer in rijden haha) en er ging een man met een andere pickup waar een zuurstofFLES opgeladen werd. Jeetje dat was niet zo'n ding als ze in Nederland hebben, dit was een zuurstoffles zo groot niet normaal en dat moest in het huis gezet worden. Maar goed, bij binnenkomst werd ik super vriendelijk ontvangen. Ze wilden alles van mijn weten en ik heb van de vrouw des huizes een rondleiding gehad. Deze mensen wonen echt schitterend: ze hebben een balkon boven de zee en er is een trap zodat ze de zee in en uit kunnen. Werkelijk fantastisch! De uitleg van de werking van de zuurstof en hoe het gebruikt moest worden was in het Spaans dus heb ik niet echt meegekregen maar de rondleiding maakte alles goed. Na een stuk taart wat we meekregen gingen we terug naar kantoor. Dit maakte mijn werkdag echt goed!!
Woensdag was een doodnormale werkdag voor mij: lekker bezig geweest en de uitwerking over de thuismeetapp was nu ook klaar.
Donderdag begon zoals altijd normaal: tot half 9 lekker buiten thee drinken en dan aan het werk gaan. Maar toen vroeg mijn baas of ik mee naar Rincon reed dan kon ik daar ook de thuiszorgmedewerkers leren kennen. Helemaal prima. De weg daar naar toe was al mooi: zand, groen, cactussen is eigenlijk het beeld wat ik zag. Toen we bij de thuiszorgmedewerkers aankwamen kreeg ik een rondleiding in de hele praktijk. In hetzelfde gebouw zaten ook artsen, gebeuren bloednames (wij liepen hier gewoon binnen terwijl de ene na de andere bloedname gebeurde), is een spoedeisende hulp als het nodig is want meestal wordt de SEH in Kralendijk gebruikt. Ik begreep meteen waarom: het was 1 kamer, veel omhanden hadden ze daar niet dus bij echte spoed kunnen ze niet adequaat genoeg handelen. Toen ik terug kwam bij de medewerkers vertelden mijn baas dat Rincon geen stroom had en de kliniek draaide op een generator. Dit was hier heel normaal. Rincon is inderdaad compleet anders dan Kralendijk, hier kun je goed zien hoe Bonaire ooit was. De mensen zijn hier ook echt zo vriendelijk! Op kantoor terug aangekomen zijn we na dik 2 uur weer naar Rincon toegereden, we gingen hier iemand ophalen en we zouden gaan lunchen in Rincon bij Rose Inn. Mijn baas werd al gebeld want de mensen zaten al lang te wachten, toen hebben we dus maar gelijk bij Rose Inn afgesproken en daar kwamen wij om 12.15 aan. Dit is een restaurantje waar de specialiteiten van Bonaire worden klaargemaakt: geit en vis. Ik had vis genomen want ik had dat hier nog op, wauw dat was echt heerlijk. Ik ga hier zeker nog een keer terug naar toe. En om de vis te eten en om de geit te proberen. Op mijn bord lag ook 'toet', dit smaakt heel zoet maar heb niet alles op. Dit wordt namelijk met meel gemaakt en ivm mijn gluten heb ik maar 1 hapje genomen. Dit is de rest van bonensoep en hier gaan ze meel door roeren. Dit wordt dan uiteindelijk een plakkerige massa en hier maken ze toet van (ja ik heb goed opgelet haha). Na hier gezellig gezeten en gegeten te hebben gingen we terug. Voordat we teruggingen zijn we een berg opgereden en op het hoogste punt zijn we gestopt. Vanaf hier kon je bijna heel Bonaire zien: heel indrukwekkend, echt gaaf. Toen we terugkwamen in Kralendijk zou er een klinische les plaatsvinden over handhygiene en aseptisch werken. Hier ben ik bijgeweest: erg leerzaam om te zien hoe ze hier bijgeschoold worden maar typischer vond ik het om te zien hoe de bevolking bij zo'n les zit en meedoet en luistert. Dit was niet echt een schoolvoorbeeld! Na de klinische les heb ik nog even op kantoor gewerkt en om 17.00uur zat mijn werkdag erop.

Deze ochtend regende het heel erg, maar nu wordt het droog. Ik ga zo wasmiddel kopen en dan ga ik wassen. Vanmiddag hoop ik naar het strand te kunnen gaan.
Tot mijn volgende verslag!